Słodziki – jak bardzo są bezpieczne, a które szkodzą? Sprawdź jakie są naturalne i sztuczne słodziki

W ostatnim czasie, a nawet latach cukier wywołuje wiele kontrowersji i debat czy jest bezpieczny dla naszego zdrowia. Jak bardzo bezpieczne są sztuczne słodziki? Czy nam szkodzą i jaki wpływ mają na nasz organizm?

Co to są słodziki?

Słodziki, zwane również substytutami cukru, to substancje chemiczne lub naturalne, które dodaje się do żywności i napojów w celu nadania im słodkiego smaku, bez dodawania tradycyjnego cukru. Słodziki są stosowane jako alternatywa dla cukru przez osoby, które chcą ograniczyć spożycie kalorii lub unikać cukru z innych powodów, na przykład ze względu na problemy zdrowotne związane z cukrzycą.

Istnieje wiele różnych rodzajów słodzików dostępnych na rynku. Niektóre z popularnych słodzików to sacharyna, cyklaminian, aspartam, acesulfam K, sukraloza i stevia. Każdy z tych słodzików ma różne właściwości i stopień słodkości. Niektóre z nich są znacznie słodsze od cukru, dlatego też wymagają mniejszych ilości do uzyskania pożądanego smaku.

Słodziki są szeroko stosowane w produktach spożywczych o niskiej zawartości kalorii, takich jak napoje dietetyczne, desery bez cukru, gumy do żucia i inne produkty spożywcze. Ważne jest jednak, aby z umiarem spożywać słodziki, ponieważ mogą one mieć pewne skutki uboczne dla zdrowia. Niektóre osoby mogą również odczuwać nieprzyjemne smakowe doznania po spożyciu słodzików.

Ważne jest, aby pamiętać, że choć słodziki są alternatywą dla cukru, nadal należy zachować umiar w spożyciu słodkich produktów. Ważne jest również czytanie etykiet i zwracanie uwagi na zawartość słodzików w żywności i napojach, jeśli chcemy kontrolować nasze spożycie cukru lub unikać określonych słodzików ze względów zdrowotnych.

Kiwi lek na zaparcia.

Zjadanie dwóch owoców kiwi dziennie może przynieść ulgę w przypadku zaparć – wynika z badania opublikowanego w „The American Journal of Gastroenterology”. Zaburzenia czynnościowe przewodu pokarmowego (FGID), takie jak zaparcia czynnościowe (FC) i zespół jelita drażliwego z dominującym zaparciem (IBS-C), są powszechne i mają negatywny wpływ na jakość życia pacjentów.

Badanie przeprowadzone we Włoszech, Japonii i Nowej Zelandii porównywało skuteczność spożywania dwóch owoców kiwi dziennie z innym naturalnym środkiem - psyllium, które jest błonnikiem pochodzącym z babki jajowatej. Obie grupy pacjentów otrzymywały odpowiedni środek przez 4 tygodnie, po czym następował 4-tygodniowy okres przerwy, po którym podawano drugi środek przez kolejne 4 tygodnie.

Zaburzenia czynnościowe przewodu pokarmowego (FGID) obejmują między innymi zaparcia czynnościowe (FC) i zespół jelita drażliwego z dominującym zaparciem (IBS-C). Niedawne badania epidemiologiczne ujawniły globalne rozpowszechnienie FC na poziomie 11,7 proc., zaś IBS-C na poziomie 1,3 proc.

Pacjenci z zmagający się z zaburzeniami czynnościowymi przewodu pokarmowego mogą mieć wiele objawów, w tym wzdęcia i ból brzucha. Do rozwoju objawów czynnościowych ze strony przewodu pokarmowego przyczynia się wiele czynników, w tym wiek, dieta, styl życia, leki, zaburzony skład flory jelitowej, zwiększona przepuszczalność ściany jelita, stany zapalne oraz współistniejące problemy psychiczne, takie jak lęk i depresja.

Dezodoranty mogące powodować raka i pasty niszczące zęby.

Organizacje konsumentów alarmują, że unijne przepisy są dziurawe. Chodzi o segment kosmetyków, na którym – wynika z najnowszych badań – funkcjonują produkty mogące szkodzić zdrowiu. Najgłośniej mówi się przy tym o toksycznych dezodorantach, lakierach do paznokci czy pastach mogących niszczyć uzębienie.

Jak opisuje Deutsche Welle, naukowcy ze Szwajcarii udowodnili związek dezodorantów i antyperspirantów zawierających sole glinu – czyli aluminium – ze zwiększonym ryzykiem zachorowania na raka piersi. „Okazało się, że aluminium często stosowane w antyperspirantach, np. w sztyfcie czy w kulce, odkłada się w komórkach ciała i uszkadza je, mogąc prowadzić do zmian nowotworowych” – czytamy. 

Nowotwory, alergie, problemy hormonalne 

Okazuje się, że to tylko jeden z wielu alarmów podnoszonych przez organizacje konsumentów. W Danii przebadano produkty do wybielania zębów. Efekty: 7 na 10 z nich zawierało niedozwolone stężenie nadtlenku wodoru. Może to skutkować – ostrzegają eksperci – stanami zapalnymi, oparzeniami i nieodwracalnie niszczyć zęby. 

Również w Danii przebadano lakiery do paznokci. Na 26 sprawdzonych produktów aż 10 zawierało szkodliwe substancje, w tym chemikalia zaburzające gospodarkę hormonalną organizmu, i alergeny. A część z nich była szkodliwa nawet dla środowiska. 

Problem sprowadza się do przepisów. Organizacje konsumenckie wskazują na przestarzałe regulacje UE dotyczące kosmetyków, które nie uwzględniają części szkodliwych substancji, o których niepożądanym działaniu dziś już wiemy. 

„Szacuje się, że nawet 4–6 proc. populacji, a zwłaszcza dzieci i nastolatków, może cierpieć z powodu uczuleń wywołanych przez chemikalia” – czytamy. 

Nowotwór. Zabija tylko choroba? Okazuje się, że jest też inna przyczyna.

Prawie co piąta osoba z nowotworem umiera nie bezpośrednio z powodu choroby, lecz na skutek niedożywienia. Tak twierdzą eksperci, którzy przedstawili swoją teorię wraz z argumentacją podczas XII Letniej Akademii Onkologicznej, która odbyła się w Warszawie.

Żywienie medyczne w chorobie nowotworowej było jednym z głównych tematów dorocznego spotkania, którego organizatorami są Fundacja im. dr. Macieja Hilgiera oraz Polska Liga Walki z Rakiem. Podczas debaty podkreślono, że problem niedożywienia dotyka od 30 proc. do 85 proc. pacjentów onkologicznych. Zdaniem ekspertów prawie co piąta osoba z nowotworem umiera nie bezpośrednio z powodu choroby, lecz właśnie z powodu niedożywienia.  

„Niedożywienie nie zaczyna się tam, gdzie kończy się życie pacjenta onkologicznego, tylko tam gdzie zaczyna się choroba onkologiczna” – przekonywał prof. Przemysław Matras, prezes Polskiego Towarzystwa Żywienia Klinicznego.

Specjalista, który pracuje w I Katedrze i Klinice Chirurgii Ogólnej, Transplantacyjnej i Leczenia Żywieniowego Uniwersytetu Medycznego w Lublinie, zaznaczył, że ryzyko rozwoju niedożywienia powinno być brane pod uwagę już w momencie diagnozy choroby nowotworowej. Bardzo ważne jest, by temu zapobiegać, bo cofnięcie tego procesu jest trudne i długotrwałe, jego skutki są bolesne, a czasami - tragiczne. 

"Niedożywienie jest najczęstszą przyczyną wydłużania przerw między cyklami chemioterapii, czy między operacją a zastosowaniem leczenia wspomagającego, co pogarsza rokowania chorego" – dodał prof.

Tajemnice ludzkiej krwi

Przed przystąpieniem do zabiegu chirurgicznego musimy wykonać podstawowe badanie, by w krytycznej sytuacji ubytku krwi mieć do uzupełnienia określoną tzw. grupę krwi.

Grupa krwi to jeden z najważniejszych elementów naszego zdrowia. Poza znacznikiem A, B, AB i 0 każdy z nas posiada wskaźnik RH, może on być dodatni albo ujemny. Osoby posiadające grupę krwi RH+ należą do 85 proc. populacji, grupa RH - jest o wiele rzadsza, a naukowcy nie są pewni w jaki sposób powstała i po co. Pojawiło się wiele teorii, że grupa ta pochodzi od kosmitów.

Sam skrót RH pochodzi od gatunku małpy o nazwa Rhesus. Skrót RH– informuje o istnieniu lub braku wspólnych genów z małpą Rezus. W Polsce grupę Rh- czyli tych osób, które nie mają genów małpy Rezus jest zaledwie 6 proc. populacji.

Badania zagranicznych naukowców potwierdzają, że osoby z Rh- rzeczywiście mają wiele różnic od Homo sapiens z dodatnim czynnikiem Rh. Niektórzy badacze uważają nawet ten fakt za dowód pozaziemskiego pochodzenia „minusu”.

Pierwsze zmianki o tych rewelacjach można spotkać w eposie babilońskim „Enuma Elish” - Gdy na wysokościach, napisany w oparciu o starsze teksty Sumerów o powstaniu naszej cywilizacji ziemskiej i stworzeniu In vitro człowieka

Czym jest Rh ujemny?

Istnieje 35 układów grup krwi zorganizowanych przez naszą strukturę genetyczną. Jednym z nich jest system Rh, który obejmuje 50 antygenów. Antygen w wąskim znaczeniu jest białkiem, a w szerokim znaczeniu jest cząsteczką odpowiedzialną za odpowiedź immunologiczną organizmu na atak wrogich czynników (toksyny, wirusy, bakterie).

Pijesz wodę z plastikowej butelki? Uważaj na szkodliwe chemikalia!

W wodzie przetrzymywanej w plastikowych butelkach wielokrotnego użytku duńscy naukowcy znaleźli setki różnych substancji chemicznych, w tym związek stosowany przeciw komarom. Nie wiadomo jeszcze, na ile obecność tych związków szkodzi ludziom.

Jeśli pijąc wodę z plastikowej butelki, ktoś poczuł kojarzący się z tworzywami sztucznymi smak, mógł być ku temu konkretny powód - zwracają uwagę chemicy z Uniwersytetu w Kopenhadze. 

Byliśmy zaskoczeni dużą ilością chemicznych substancji znalezionych w wodzie po 24 godzinach trzymania jej w butelce. Obecne tam były setki substancji, w tym takie, których nigdy wcześniej nie wykrywano w plastiku, również związki potencjalnie szkodliwe dla zdrowia. Po umyciu butelki w zmywarce, substancji były natomiast tysiące.

- donosi prof. Jan H. Christensen, jeden z autorów publikacji, która ukazała się na łamach „Journal of Hazardous Materials”.

Ok. 400 substancji pochodziło z samych butelek, a ponad 3,5 tys. z kostek z detergentami używanych w zmywarkach. Znaczna część tych związków dopiero czeka na identyfikację, a przy tym nieznana jest toksyczność 70 proc. określonych już związków.

Badaczy martwi np. obecność stosowanych w tworzywach tzw. fotoinicjatorów, które potencjalnie mogą zaburzać pracę hormonów i sprzyjać powstawaniu nowotworów. 

Różowa sól himalajska - sprawdzi się nie tylko w kuchni

Sól często kojarzona jest z działaniem chorobotwórczym. W przeciwieństwie od tradycyjnej soli kuchennej, różowa sól himalajska posiada wiele właściwości prozdrowotnych. Odpowiada za usuwanie toksyn z organizmu czy łagodzenie dolegliwości jelitowych. Jaki skład ma sól himalajska? Poznaj jej największe zalety.

Sól himalajską łatwo rozpoznać po charakterystycznym różowym zabarwieniu. Wydobywana jest w pasmach górskich Himalajów, m.in. w Pakistanie. Tam miliony lat wstecz znajdował się słony ocean, który z czasem wysechł. Różowy kolor soli bierze się z dużej zawartości pierwiastków chemicznych.

Czy warto zastąpić nią tradycyjną sól? Zdecydowanie tak, wszak sól himalajska jest najczystszą i najzdrowszą solą na świecie.

Sól himalajska - skład

Co niezwykle istotne dla konsumenta, sól himalajska nie jest przetwarzana chemicznie, przez co zachowuje swoją naturalną formę. W swoim składzie zawiera aż 84 minerały!

W skład soli himalajskiej wchodzą m.in.:

• magnez - usprawnia działanie układu nerwowego i szarych komórek,
• cynk - wzmacnia odporność,
• miedź - zwalcza bakterie i wolne rodniki,
• siarka - pozytywnie wpływa na stan skóry, włosów i paznokci,